Geen betaaltermijn langer dan 60 dagen

Grote ondernemingen kunnen leveranciers straks niet meer dwingen om een langere betaaltermijn te accepteren dan 60 dagen. De Eerste Kamer is unaniem akkoord gegaan met de Wet uiterste betaaltermijn van zestig dagen voor grote ondernemingen.

Burgerlijk wetboek

Op dit moment is (in het zesde burgerlijk wetboek) geregeld dat een factuur betaalt moet worden binnen 30 dagen tenzij partijen anders overeenkomen. Een aantal grote partijen (vooral supermarktketens) maken gebruik van deze wetgeving om leveranciers te dwingen om een langere betalingstermijn te accepteren. Deze partijen worden vaak als groot en machtig ervaren en leveranciers kunnen vaak financieel moeilijk nee zeggen tegen deze langere betalingstermijn, immers kunnen ze zo een grote en belangrijke klant verliezen. 

Nieuwe wet

Om de MKB ondernemers in bescherming te nemen is een wetsvoorstel ingediend waarbij dat niet mogelijk is.

De nieuwe wet houdt eigenlijk niets anders in dan het invoegen van een lid in een artikel van het burgerlijk wetboek waarin staat dat indien de schuldenaar een grote rechtspersoon is (balanstotaal € 20 mln +, omzet € 40 mln+ en 250 + werknemers), dat de maximale betaaltermijn 60 dagen bedraagt en partijen dus niet anders overeen kunnen komen.

Blijft de schuldenaar toch in gebreke, dan is de wettelijke rente over handelstransacties verschuldigd. In hoeverre deze wet in de praktijk zal werken moet nader bekeken worden. Het is maar de vraag of een MKB leverancier de wettelijke rente durft te eisen op het moment dat het grootbedrijf in gebreke blijft. Daarnaast is de vraag of er niet een ontsnappingsroute te verzinnen valt om in te kopen via een middelgrote (of kleine) rechtspersoon of helemaal niet via een rechtspersoon (een maatschap of vennootschap onder firma bijvoorbeeld).